Beleggen in opties brengt heel wat meer risico met zich mee dan beleggen in aandelen. Het valt onder de noemer ‘hefboomproducten’, een categorie met een beduidend hogere volatiliteit dan reguliere financiële producten. Een optie is een afgeleid product, dit is een product waarvan de waarde gebaseerd is op een ander product zoals bijvoorbeeld een aandeel. Het hoge risico komt van de ‘hefboom’ die een soort van vermenigvuldigingsfactor is voor schommelingen in waarde van het onderliggende financiële product. Bijvoorbeeld: wanneer een optie gebaseerd is op de waarde van aandeel A kan het zijn dat als de koers van aandeel A daalt met 1%, dat de waarde van de optie daalt met 5%. Koersschommelingen van het onderliggende aandeel gaan bij hefboomproducten altijd sterkere schommelingen in de prijs veroorzaken.

​Hoe werkt een optie?
Een optie is een contract tussen de koper en verkoper. De persoon die een optie aankoopt op de beurs, koopt eigenlijk het recht om een bepaalde hoeveelheid van het onderliggende financiële product te kopen of verkopen aan een voorafbepaalde prijs. Langs de andere kant van de transactie is de persoon die de optie verkoopt (of ‘schrijft’) aan de koper. Let wel op dat hier de verkoper zich ertoe verplicht om het onderliggende financiële product te kopen of verkopen aan een voorafbepaalde prijs. Het risico dat deze verplichting met zich meebrengt wordt door de koper vergoed als optiepremie en bepaalt de prijs van de optie wanneer deze voor het eerst geschreven wordt. De koper betaalt de premie omdat hij zichzelf de optie koopt om iets te doen op latere datum terwijl de koper de premie ontvangt voor het risico dat hij loopt door de verplichting om gehoor te geven wanneer een optie wordt uitgeoefend.
Een belangrijk kenmerk is dat opties altijd een specifieke einddatum hebben waarop het contract afloopt. Bij Europese opties kan de koper op die datum beslissen of hij zijn optie tot kopen of verkopen al dan niet uitoefent. Bij Amerikaanse opties kan een koper beslissen op tijdens de periode tot en met de vervaldatum zijn opties uit te oefenen.

Er bestaan 2 soorten opties.
Een call optie geeft de koper het recht om een aandeel te kopen tegen een voorafbepaalde prijs. Tegelijkertijd verplicht het de verkoper van die optie ertoe om de voorafbepaalde hoeveelheid aandelen te leveren tegen de afgesproken prijs wanneer de koper beslist om zijn recht te gebruiken. Bij het kopen van een call optie hoopt men dat de koers van het onderliggende product zal stijgen tussen de aankoopdatum en de uitoefeningsdatum (dan heeft de koper het recht om aandelen goedkoper aan te kopen dan hij ze rechtstreeks op de beurs zou kopen). Bij het verkopen van een call optie hoopt men dat de koers van het aandeel gelijk blijft of daalt tussen de verkoopdatum en de uitoefeningsdatum (dan is het niet interessant voor de koper om zijn recht te gebruiken want hij kan ze rechstreeks op de beurs kopen tegen eenzelfde of lagere prijs. Op die manier heeft de verkoper de premie ontvangen en hoeft hij niets te leveren).

Een put optie geeft de koper het recht om een aandeel te verkopen tegen een voorafbepaalde prijs. Tegelijkertijd verplicht het de verkoper van die optie ertoe om de voorafbepaalde hoeveelheid aandelen over te kopen tegen de afgesproken prijs wanneer de koper beslist om zijn recht te gebruiken. Bij het kopen van een put optie hoopt men dat de koers van het onderliggende product zal dalen tussen de aankoopdatum en de uitoefeningsdatum (dan heeft de koper het recht om aandelen duurder aan te verkopen dan hij ze rechtstreeks op de beurs zou verkopen). Bij het verkopen van een put optie hoopt men dat de koers van het aandeel gelijk blijft of stijgt tussen de verkoopdatum en de uitoefeningsdatum (dan is het niet interessant voor de koper om zijn recht te gebruiken want hij kan ze rechstreeks op de beurs verkopen tegen eenzelfde of lagere prijs. Op die manier heeft de verkoper de premie ontvangen en hoeft hij niets over te kopen).

Opties worden gebruikt voor uiteenlopende doeleinden. Een optie kan een portefeuille beschermen tegen risico (bijvoorbeeld, een optie die stijgt als de koers daalt kan jouw aandelenportefeuille beschermen doordat je winst maakt met je opties bij eventuele dalingen van je aandelen). Een tweede doel kan zijn om een aanvullend rendement te krijgen door het verkopen van opties en het opstrijken van de optiepremies. Een derde mogelijkheid is het gebruik van opties om te speculeren op stijgingen of dalingen van een bepaald financieel product en zo in te spelen op schommelingen met het gebruik van een hefboom.

Exchange Traded Funds of ETF’s staan vaak ook wel bekend als (Index)trackers. Die laatste benaming beschrijft eigenlijk goed hoe dit type beleggingsinstrument werkt. Een ETF “trackt” (of “volgt”) de koersbeweging van een bepaalde index of product en heeft als doel op die manier hetzelfde rendement te behalen als die onderliggende waarde. (Met een ‘index’ in dit geval wordt verwezen naar een ‘korf’ of ‘mand’ met verschillende types beleggingen zoals aandelen, grondstoffen, obligaties, … Een bekend voorbeeld van een index is de S&P 500 die de aandelen van de 500 bedrijven met grootste beursnotering op de Amerikaanse markt omvat)

Waarom beleggen in ETF’s?
Het belangrijkste voordeel van een ETF is dat het de koper toegang geeft tot een heel gediversifieerde portefeuille zonder dat alle onderliggende waarden afzonderlijk moeten aangekocht worden. U koopt met 1 ETF bijvoorbeeld een mandje van 500 aandelen en spreid zo uw risico met één aankoop onmiddelijk over 500 bedrijven.

Het staat u ook toe om te beleggen in producten die anders moeilijker te kopen/verkopen zijn. U kan bijvoorbeeld een ETF kopen die de goudprijs volgt zonder dat u daarvoor fysiek goud in huis moet halen.
Doordat een ETF makkelijk verhandelbaar is kan men zo inspelen op schommelingen van de prijs van de onderliggende index of het onderliggende product.
Belangrijke eigenschappen van ETF’s zijn dat de uitgevers van dit soort producten kan kiezen om een synthesische of fysieke ETF te maken. Bij een synthetische ETF wordt de beweging van de onderliggende waarde zo goed mogelijk weergegeven door het gebruik van afgeleide producten. Bij een fysieke ETF worden de onderliggende waarde effectief aangekocht in de verhoudingen die ze voorstellen. De kosten voor een ETF die de uitgevers aanrekenen zitten altijd verwerkt in de prijs van de ETF zelf en worden niet apart aangerekend.
Bij MEXEM heeft u de mogelijkheid om te beleggen in ETF’s met of zonder hefboom alsook het shorten van ETF’s. Let wel altijd op dat u als Europese belegger niet zomaar Amerikaanse ETF’s kan aankopen omdat deze niet voldoen aan de Europese wetgeving inzake verstrekte beleggersinformatie.

Een warrant is een contract dat door een financiële instelling of onderneming wordt uitgegeven zonder initiële kostprijs. In sommige gevallen is het achteraf wel mogelijk voor de persoon die warrants heeft verkregen om deze door te verkopen aan andere partijen. Door het bezitten van een warrent heeft de houder het recht (geen verplichting!) om de onderliggende waarde te kopen of verkopen tegen een voorafbepaalde prijs tijdens een vastgelegde periode (Amerikaans) of op de einddatum (Europees).

De onderliggende waarde kan bestaan uit zowat alle financiële producten: aandelen, obligaties, valuta, indices, etc. Bij het uitoefenen van een warrent kan de uitgevende partij de onderliggende waarde leveren aan de afgesproken voorwaarden of het equivalent in cash uitbetalen van wat de waarde voorstelt.

Warrants worden gewoonlijk gegeven in beursintroducties ( IPO’s ) als ” geschenk” dat investeerders moet aanmoedigen deel te nemen aan de IPO. Ze worden ook regelmatig aan kaderleden van bedrijven gegeven als deel van het loonpakket (zo worden ze aangemoedigd goed te presteren waardoor een stijgende beurskoers hun warrants interessanter en winstgevender maakt).

Door met MEXEM Gold en MEXEM Silver te beleggen, krijgt u toegang tot de Londense goud- en zilvermarkt, die het marktcentrum is voor de internationale over-the-counter (OCT) voor goud en zilver.